Ik kreeg het twee weken geleden niet belopen tegen de 4e klasser Zwart-Wit. En dat terwijl ik alleen de laatste 30 minuten speelde. Vandaag stond Lindenheuvel te wachten: een beruchte tweedeklasser uit het gevaarlijke Geleen.
Afgelopen week heb ik iedere dag gefeest zoals dat pre-Corona ging, en dan nog veel erger. Ik voelde me vandaag zoals Andy Fordham, the Viking. Een topsporter (maar dan anders) en ook overleden. Een plezierige wedstrijd tegen Lindenheuvel was dus voor mij gedoemd te mislukken. Voor aanvang van de wedstrijd had ik al medelijden met de enkele toeschouwers. En ik had vooral medelijden met mezelf. De trainer was al op me aan het schelden toen ik het lokaal binnen kwam lopen en letterlijk nog niets fout gedaan had. Ik moest denken aan wat de trainer laatst zei: “Wie kan drinken kan ook voetballen.” Dan moet ik wel erg goed kunnen voetballen toch?
Vijf kwartier van tevoren verzamelen terwijl we thuis speelden in Schin op Geul. Gelukkig was ik een kwartier te vroeg. Ik vroeg aan Chris Schrouff wie de scheidsrechter was en als antwoord gaf hij “KNVB”. De scheidsrechter bleek Karel te zijn. Een man uit Klimmen maar al jaren woonachtig en actief in Schin op Geul. Is het dan ook een thuisfluiter? Allesbehalve.
De warming-up is normaliter om op te warmen. Maar ik kreeg het vooral benauwd, net zoals Andy Fordham het ook benauwd kreeg tijdens zijn warming-up. Keeper Luuk zag de ballen bij het warmschieten stuk voor stuk in het netje vliegen. De volgende keer kan hij beter zijn handschoenen halen bij de Decathlon, daar verkopen ze ook visspullen.
De wedstrijd was prima. Lindenheuvel gaf vrijwel geen druk en Geuldal had hier en daar wat vermakelijke combinaties. Geuldal speelde fel maar kreeg ondanks de felheid in een onoplettende hoekschop een doelpunt tegen. De hoekschop werd zeer goed genomen en de Geleense kopper was de mandekking te slim af. 0-1 na zo’n 30 minuten spelen. Geuldal liet het hoofd niet hangen en creëerde hier en daar zelfs nog een paar goede kansen.
De tweede helft begon een beetje rommelig en al vrij snel stond het 0-2. Geuldal herstelde zich en invaller Nils Adang schoot met zijn volle gewicht de bal in de lange benedenhoek. Onhoudbaar. 1-2 was de eindstand. De scheidsrechter had mijns inziens té eerlijk gefloten en wellicht was het daardoor ook een zeer sportieve wedstrijd. Misschien is Geleen niet zo gevaarlijk als ik voor de wedstrijd dacht, al durf ik dat niet hardop te zeggen.
Hoe ik zelf heb gespeeld? Ik deed alleen de laatste vijfentwintig minuutjes mee en hoorde de trainer voor de verandering een keer níet op me schelden. Of dat door mijn voetballend vermogen kwam, of doordat ik aan de andere kant van het veld stond, weet ik niet. Volgens mij ging het wel prima. Het stond 0-2 toen ik erin kwam en de eindstand was 1-2. Ik kreeg ook nog een mooi compliment na afloop. De linksback van Geuldal 3, die met die houten benen, vergeleek mij met Lee Cattermole. Shirtje in de broek, zwarte schoenen, actief, lomp, oud en versleten, maar een leuke voetballer. In ieder geval beter dan Andy Fordham.
Na de wedstrijd heb ik aan het buffet gezeten bij A Ge Pannes. Hier zag ik NEC heerlijk met 0-1 winnen van Heracles Almelo. Volgende week staat voor Geuldal de kraker tegen Walram op het programma. De bekerwedstrijd start om 14:30 in Valkenburg. Ga vooral zelf kijken, want aan mijn verslag heeft u niet veel.
Milan Stassen