Eijsden – Geuldal veteranen, 23 april 2016
Met de moed in de schoenen toog het veteranenteam die zwaar bewolkte zaterdag middag via de unieke Bukel-route naar het Maasdal om daar het gevreesde Eijdsen tegemoet te treden. Het was dan ook een zeer aangename verassing toen ter plekke bleek dat nogal wat youngsters acte de presence gaven. Dit betekende dat het middenveld over meer loopvermogen beschikte dan normaal en dat de zwaarlijvige aanvallers in de persoon van spits Erik Lemmens een bruikbare target-man kregen. Met name in de eerste helft leverde dit enkele mooie counters op die zowaar door Erik ( 2 maal) en Roy doeltreffend werden afgerond. Het technisch beter en tactisch verzorgd spelende Eijsden had aanvankelijk geen antwoord op de vinnige tegenstoten van Geuldal. En als de rood blauwen al eens doorkwamen was mooi-weerfietser Henk alert in zijn doel. Rust 0-3. Ongekend.
Na rust deed Eijsden iets terug maar ook nu weer kon Geuldal gevaarlijk uitbreken via Arno en Erik. Na de zoveelste solo van Erik Lemmens kreeg gelegenheidslinksbuiten Jos uit Fortuna-land een niet te missen kans. Over dus. Ook Bert Maessen, de man woont mooi maar op zondagmiddag ben hem vroeger bij Wijlre 1 nooit tegengekomen, kon een opgelegde kans niet verzilveren. Het lijkt een detail, maar niet alleen het kuntsgrasveld lag er goed bij, ook de bal waarmee gespeeld werd was zeer geschikt. Ander detail; na de mooie uitendelijke 4-5 winst ( na rust nog een keer Erik en een mooie kopbal van Marcel), brak het zonnetje door en werd de terugreis, langs die langgerekte bosrand, via het uniek gelegen Bruisterbosch, en de verscholen Sint Jansbos-weg, goedgeluimd afgelegd. Tja Eijsden, jullie weten toch: “April doet wat hij wil”.