Nadat de wedstrijden in februari allemaal door verschillende redenen niet gespeeld warden was het zondag 5 maart dan eindelijk tijd voor de mannen van het 4de om weer gas te geven.
De thuiswedstrijd werd nog simpel gewonnen van tegenstander RKUVC maar men wist dat het vandaag niet zo gemakkelijk zou worden. Met 16 man sterk was de bank goed gevuld en nadat de scheidsrechter wakker geworden was kon de wedstrijd een kwartier later dan geplanned beginnen. Onder de rook van vliegveld Beek was het begin voor GLD4, niet omdat er zo fantastisch gevoetbald werd maar inzet was er genoeg en na een kwartier spelen was Ivo voor de keeper opgedoken, maar zijn schot werd nipt nog onderschept en tot corner verwerkt. Even later kreeg Wesley op aangeven van Tom een grote kans door één op één op de keeper af te gaan, zijn schot miste echter net de juiste kracht omdat 2 verdedigers in extremis onze in Mechelen vertoevende ex-minister uit balans brachten en de keeper het schot kon pakken. Ook Boris wist na een pass van Hugo niet meer dan de keeper te bereiken en Tom kon met een afstandsschot ook geen potten breken. Ulestraten was ondertussen ook een keer gevaarlijk geweest maar Chris was in een één op één duel de beste en wist dus zijn doel schoon te houden. Ruststand 0-0.
Kleine jongen Johnny kwam erin voor Hugo waarmee we de wedstrijd open hoopte te breken. Het spel en de precisie was immers niet om over naar huis te schrijven. Mede, maar niet alleen, door de zeer harde wind kwamen passes nauwelijks aan op de gewenste bestemming. Helaas werd het spel in de 2de helft niet beter. UVC had besloten om er harder in te kletsen waardoor de scheids een stuk vaker in moest grijpen en dat in tegenstelling tot de eerste helft niet altijd even goed deed. UVC kwam verder niet tot enorme kansen, maar had wel een aantal kansjes. Aan de andere kant kwam Ivo een teenlengte te kort om zijn goede wegdraaiende actie tot doelpunt te verzilveren en wist Tom een dribbelactie in de 16 niet secuur genoeg in te schieten. Cas ‘de sloper’ van Eck viel ruim een kwartier voor tijd in voor broer Jules en maakte binnen enkele minuten zijn bijnaam waar. Cas ging als een gespecialiseerde ‘fc de zaag’ een actie in en nam daar uiteraard ook een tegenstander in mee. De scheids kon niets anders doen dan de gele kaart te trekken en dus kon Casper weer 10 minuten terug naar de warme plek waar hij de hele wedstrijd al zat: de bank. Ook met 10 man veranderde het spelbeeld niet: rommelig, ongeconcentreerd en weinig kansen over en weer. Zo hobbelde het duel een beetje door totdat de brilstand tevens de eindstand was. Noel noel.
Geen goede zaken dus voor het 4de in de race om de eerste plek. De komende wedstrijden zal er zeker een tandje bijgeschakeld, en getraind, moeten worden om de scherpte van 2016 terug te krijgen.